Mambo lieve allemaal!

Ondanks dat dit pas m’n vierde dag is hier heb ik toch al zoveel meegemaakt en zoveel mensen ontmoet. Ik zou het liefste alles willen vertellen en het is lastig om alles te verwerken in een (niet al te lange) blog maar ik ga m’n best doen!

Toen woensdag m’n vliegtuig opsteeg vanaf Schiphol besefte ik me: nu gaat het echt beginnen! Waar ik het aan de ene kant toch wel heel moeilijk vond om iedereen in Amsterdam achter te laten had ik aan de andere kant ook heel veel zin in m’n avontuur.

Ik werd ’s avonds opgehaald van het vliegveld en met de auto naar huis gebracht. Eerst reden we ongeveer een uur over een grote weg voordat we rechts afsloegen op een hobbelige weg naar het huis van mama Grace, waar ik de eerste 6 weken zal verblijven. Het huis is erg mooi en behoorlijk groot. Wie hier nou allemaal wonen is me nog steeds niet helemaal duidelijk, maar in ieder geval mama, papa en 3 weeskinderen die in dit gezin zijn opgenomen. Vaak komen er nog 3 andere weeskinderen en familieleden aanwaaien die soms ook hier verblijven, wat het lastig te volgen maakt wie er nou daadwerkelijk hier woont. Ook heeft mama een kindertehuis aan huis waar van maandag t/m zaterdag zo’n 15 kindjes van 3 maanden tot 4 jaar komen en waar ik wanneer ik wil kan helpen. Er zijn dus de hele tijd veel mensen in huis wat wel erg gezellig is! Ik heb een eigen kamer die me prima bevalt. Het is wel primitiever dan m’n eigen kamer maar het is wel echt Afrikaans. Zo heb ik een wc zonder wc-bril en werkt de douche in m’n kamer niet. Als ik wil douchen dan kan dat (met koud water) in de gezamenlijke badkamer en/of ik krijg een grote bak met warm water wat ik met een kleiner bakje over mezelf heen kan gieten, een hele aparte en leuke ervaring wel!

De eerste nacht had ik van de (positieve) spanning amper geslapen en de volgende dag werd ik al om 10 uur opgehaald voor een rondleiding door de stad. De rondleiding duurde ongeveer 5 uur waarin ik van alles te zien kreeg, zoals hoe ik in de stad kom, waar ik geld kan pinnen en hoe ik de dala dala (busjes als openbaar vervoer) kan gebruiken. Ook zijn we kennis gaan maken op het schooltje (bestaande uit één erg armoedig klaslokaal) waar ik de komende 6 weken van maandag t/m vrijdag, samen met een andere Nederlandse vrouw, Tineke, ga helpen.

Vrijdag was m’n eerste werkdag en zaterdag ben ik samen met vijf andere Nederlanders, waarvan er twee (Maaike en Anna) van mijn leeftijd zijn, op een trip naar Lake Duluti en de Tengeru markt geweest. ’s Avonds ben ik samen met twee andere Nederlandse meisjes, Anna en Lilly, uit geweest en ben ik bij ze blijven slapen. Waar ik van tevoren de hele tijd heb gezegd dat als ik in Tanzania was geen zin had in andere Nederlanders, ben ik daar nu toch op terug gekomen. Bij mama ben ik de enige vrijwilliger en ondanks dat iedereen heel lief voor me is en het heel leuk is om echt mee te draaien in het gezin, is het soms ook wel lastig om niet echt m’n verhaal te kunnen delen. Het is fijn om nu de andere Nederlanders te kennen en m’n verhalen te kunnen delen en samen dingen te kunnen ondernemen.

Volgende week wordt m’n eerste volle werkweek en in het weekend ben ik van plan om samen met Maaike wat te gaan ondernemen. Ik hou jullie op de hoogte!

Liefs, Olivia