Olivia in Tanzania

De bruiloft

Hallo allemaal,

Vandaag ben ik precies een maand in Tanzania. Aan de ene kant voel ik me nu helemaal gewend en voelt het alsof ik hier al lang ben en aan de andere kant gaat de tijd zo snel hier en maak ik iedere dag weer nieuwe dingen mee waardoor het voelt alsof ik er pas net ben.
Ik heb iedere dag veel leuke dingen te doen en het weer is nu gelukkig beter dan de eerste twee weken dat ik hier was: minder regen en meer zon!


Vorige week was ik door Mirjam en mama Joan meegevraagd naar een bruiloftsfeest en afgelopen zaterdagavond was het dan zover. Het was de bruiloft van de dochter van een vrouw waar mama Joan mee werkt. Mirjam en mama Joan waren zaterdag de hele dag in de salon om hun haar te laten doen. Ik had gelukkig vanuit Nederland een net jurkje meegenomen die ik mooi voor deze gelegenheid aan kon. Om 8 uur gingen we met de auto naar het feest, dat plaatsvond in een soort hele grote partytent bij een restaurant. Er stonden zo’n 30 grote ronde tafels met plaats voor 10 mensen. Alles was prachtig versierd en iedereen zag er prachtig uit. Mama Joan had me van tevoren al wel verteld dat het een erg rijke familie was maar dit overtrof toch al m’n verwachtingen. We zaten aan tafel met Faiz en Kurt (de tegenoverbuurmannen) en drie vrienden van Faiz. Naast Kurt en mij was er nog éénander blanke vrouw en verder allemaal locals. We zaten op zo’n 40 meter van het bruidspaar, dat zich op een open plek in het midden van de tent bevond. Om alles toch van dichtbij te kunnen zien hing er een tv-scherm waarop we alles live konden volgen.
Het was een hele ceremoniële gebeurtenis. De hele tijd werd er Afrikaanse muziek afgespeeld en er was een soort ceremoniemeester/presentator die alles aan elkaar praatte. De hele tijd kwamen er familieleden en bruidsmeisjes/jongens naar voren, onder leiding van Afrikaanse muziek, en dan werd er gedansd en gezongen. Je kon de familieleden en bruidsmeisjes/jongens herkennen aan hun kleding, zo droegen de oma’s dezelfde jurk en de bruidsmeisjes dezelfde jurk etc. Het bruidspaar sneed de taart aan en gaven elkaar een hapje ervan. Hierna hadden ze allemaal kleine ronde taartjes die het bruidspaar omstebeurt uitdeelde aan familieleden en bruidsmeisjes/jongens die één voor één naar voren kwamen. Na de taart werd er een dode, opgezette geit, waarvan behalve z’n vel alles nog aanzat, op een verhoging naar binnen gereden. Ook deze werd net zoals de taart aangesneden en er werden hapjes van uitgedeeld, door het bruidspaar aan elkaar en aan hun naasten. Kurt en ik wisten niet wat we zagen maar het blijkt een traditie hier te zijn die op elke bruiloft plaatsvindt.
Rond half 11 was het tijd voor het eten. Er was een buffet met zo’n 30 schotels waaruit de mensen van het buffet grote scheppen eten op de borden schepten. Ik had een hartstikke grote stapel op m’n bord met allemaal heerlijk en verschillend eten zoals fruit, groente, cake, vlees, patatjes en rijst. Tijdens het eten was er een dansopvoering van 8 jongens, wezen, die (net zoals alle locals) erg goed konden dansen. Na het eten en de dansopvoering was het tijd om, tafel voor tafel, het bruidspaar te feliciteren. Nadat we dit gedaan hadden, rond 12 uur, gingen we weer richting huis. Al mocht het ceremoniële gedeelte van mij wel wat ingekort worden, ik vond het wel heel speciaal om mee te maken. Van tevoren in Nederland hoopte ik al om zoiets mee te maken en dat is nu toch maar mooi gelukt!


Alles went...

- Het is me duidelijker geworden met wie ik nou allemaal woon. Ik blijk naast alle broers en zussen die ik in m’n vorige blog had benoemd nog 1 broertje van 13 te hebben, Kennedy, en 1 zusje van 16, Aika. En de broer waarvan ik dacht dat zijn naam Kevin was blijkt Calvin te heten.

- Iedere dag valt de stroom een paar uur uit. Meestal gebeurt dit overdag, wanneer ik meestal toch dingen te doen heb, maar het is toch iets waar je altijd rekening mee moet houden mocht je stroom nodig hebben.

- ‘Mzungu’ is de benaming die de locals hier gebruiken voor blanken. Waar wij het er in Nederland al jarenlang over hebben over hoe we mensen ‘met een kleurtje’ zouden moeten noemen, zeggen ze hier gewoon ongegeneerd mzungu tegen blanken en zien ze het als een compliment. Kinderen en ook volwassenen die je willen groeten, wat bijna iedereen wil, spreken je nou eenmaal aan met mzungu omdat ze je naam niet weten en je wel willen groeten. Zelfs op school noemde de leraar ons constant mzungu als hij het over ons had tegenover de leerlingen. Na 4 weken gezegd te hebben dat we gewoon bij onze namen genoemd willen worden leek hij dat vandaag eindelijk begrepen te hebben en noemde hij onze namen als hij het over ons had (dit kan morgen ook zomaar weer mzungu zijn hoor).

- (Bijna) alle mannen hier willen iets van/met een mzungu. Jonge mannen, oude mannen, rijke mannen, arme mannen, het maakt allemaal niets uit. De eigenwaarde bij veel mannen is ook ver te zoeken want hoe vaak je iemand ook afwijst, hij blijft het vaak gewoon proberen. Het is natuurlijk heel begrijpelijk als je je bedenkt hoe weinig kansen ze hier hebben en wat voor een gouden ticket, denken zij, wij zijn op een goed leven maar vermoeiend is het af en toe we

- Geduld is hier het toverwoord. Het komt (bijna) nooit voor dat een afspraak met een local ook echt op de afgesproken tijd plaatsvindt. Ook met bijvoorbeeld de dala dala’s moet je geen haast hebben, het kan namelijk zomaar zo zijn dat hij ergens voor iets van 15 minuten stil staat en dan moet je gewoon wachten tot hij weer verder rijdt.

Ik heb voor de aankomende weken weer veel leuke dingen gepland. Zo ga ik aankomende zaterdag ik met een hele groep naar de watervallen en ga ik volgende week op een 4-daagse safari waar ik erg naar uitkijk!
Ik hou jullie op de hoogte.

Liefs,
Olivia

Reacties

Reacties

Sofie

Ik kijk uit naar jouw traditionele bruiloft met geit Mzungu!
1 maand gehad, gelukkig heb je nog 3,5 te gaan om te genieten :)

Kus

Bart

Leuk om te lezen!!! Klinkt erg leuk allemaal!!

IJda

Zo ontzettend leuk om al je verhalen te lezen Ootje. Je hebt het goed, dat is duidelijk. Veel liefs van ons xxxx

Jeroen

Weer een leuk verhaal. Maar ........heeft onze Mzungu zelf ook nog gedanst ?

Lou

Top dat je bij die bruiloft was! Ik kijk zo uit naar je foto's! Zoveel mooie belevenissen dat is echt heel speciaal hoor. Lekker genieten Olivia. Dikke knuffel uit Amsterdam xx

Hester

Wauw 1 maand al! En met weer toffe nieuwe ervaringen. Veel plezier op je uitstapjes.

Bert en Corry

wat heerlijk dat je droom om een bruiloft mee te maken is uitgekomen in onze fantasie hebben wij via jou verhaal de bruiloft mee beleefd. Olivia een dikke knuffel van ons en geniet er maar van XXX

Chris Emmen

Hallo Olivia,
Een bruiloft in Tanzania is toch heel wat anders dan in Nederland. Het lijkt me heel leuk dat meegemaakt te hebben. Je hebt er een prima verslag van gemaakt.
Ik heb wel door dat je erg geniet van je verblijf en werk daar. Het is ook heel nuttig.
Heel veel groeten,
oom Chris

Kirsten en co

Lieve Olivia,

Wat ben ik jaloers!! Jeetje echt super stoer hoor in je eentje naar Tanzania. Geniet geniet geniet.
Zo te lezen lukt dat prima!
Het is hier berekoud....
Liefs Kirs

Vee; liefs Kirsten

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active